Kategoria: Health
Peggy passed her health test (dysplasia)
Peggy passed her test for dysplasia very positively receiving the results:

Our girls passed their health tests (dysplasia)
Nakia & Teodora passed yesterday’s tests for dysplasia very positively receiving the results:
NAKIA


Jak sobie radzić z klapniętymi uszami u szczeniaka?
Szczeniak Jindo i… o zgrozo! Klapnięte uszy?!😱 Spokojnie, to nie koniec świata, ani nawet powód do większego stresu. Wiemy, że te charakterystyczne, stojące jak strzały uszy to wizytówka tej rasy, ale zanim się postawią, mogą przejść przez etap lekkiego kryzysu tożsamości – raz stoją, raz wiszą, raz robią origami.
Dlaczego uszy klapią?
Jindo to rasa o silnych genach, ale ich uszy nie zawsze stają od razu. Najczęściej zaczynają się prostować między 8. a 16. tygodniem życia, choć bywa, że trwa to nawet do 6. miesiąca lub dłużej. I to całkowicie normalne.
W międzyczasie dzieją się rzeczy wielkie – ząbkowanie, intensywny wzrost, hormony, zmiany w proporcjach ciała. Chrząstka w uchu też potrzebuje czasu, żeby się uformować i wzmocnić.
Co ma wpływ na uszy?
• 🦷Ząbkowanie – to klasyk. Czasem uszy „klapną” dokładnie wtedy, gdy wychodzą zęby.
• 🧬Genetyka – niektóre linie Jindo mają uszy stawiające się szybciej, inne później, a niektórym trzeba pomóc.
• 🍖Dieta i rozwój – dobre odżywianie ma znaczenie, ale nie wszystko zależy od Ciebie.

Czy można pomóc?
Można. Ale z głową i bez paniki.
1. Dieta – podstawa zdrowego rozwoju
• Karma dobrej jakości, bogata w białko i odpowiednio zbilansowana.
• Można rozważyć naturalne dodatki wspierające chrząstkę: np. kolagen, MSM, witaminę C (po konsultacji z weterynarzem).
• Unikaj nadmiaru wapnia – jego przedawkowanie może przynieść więcej szkody niż pożytku.
2. Taping – jeśli nic innego nie przynosi efektów
• W rzadkich przypadkach, jeśli uszy długo są bardzo miękkie, można zastosować tzw. taping, czyli delikatne podklejanie uszu.
• Używaj do tego przylepca dostępnego w aptekach, nie korzystaj ze zwykłej taśmy klejącej.
• Ściągając taśmę rób to delikatnie, aby nie wyrywać psu zbyt dużo sierści.

• Czasami szczeniaki szybko ściągają taśmy np. drapiąc się, jednak bądź cierpliwy, maluch w końcu przyzwyczai się do przylepca.
Kiedy się NIE martwić?
• Gdy szczeniak ma mniej niż 6 miesięcy.
• Gdy uszy wcześniej próbowały się podnosić, ale „wróciły do bazy”.
• Gdy pies jest zdrowy, energiczny, je, bawi się i nie wykazuje żadnych innych niepokojących objawów.
🧐Znam psy, którym uszy postawiły się niemal z dnia na dzień – dosłownie. Jeden dzień: klapnięte, drugi dzień: stoją jak żołnierze.
Kiedy warto skonsultować się z weterynarzem?
• Gdy uszy są bolesne, opuchnięte, czerwone lub pojawiły się na nich zmiany.
• Gdy ogólny stan zdrowia psa budzi niepokój.
• Gdy pies ma ponad 6 miesięcy, a uszy są nadal bardzo miękkie i nie wykazują żadnej próby podniesienia się – choć nawet wtedy warto najpierw zasięgnąć opinii hodowcy.
Czego NIE robić?
• Nie masuj uszu, nie „pomagaj” im rękami – to nie skrzydła, same muszą się wznieść.
• Nie przesadzaj z suplementami – więcej nie znaczy lepiej.
• Nie panikuj – klapnięte uszy nie są tragedią. Jindo to nie tylko wygląd, to przede wszystkim charakter, lojalność i niezależność. Uszy to tylko wisienka na torcie.😇
Podsumowanie
Klapnięte uszy u szczeniaka Jindo to nic dziwnego. U większości psów to etap przejściowy i nie wymaga żadnych interwencji. Dobra dieta, cierpliwość i zdrowy rozsądek to wszystko, czego potrzeba. A jeśli uszy ostatecznie nie staną? Cóż, Twój pies i tak jest wyjątkowy – bo jest Twój.🥰
Choroby rasy: Shiba
Shiba, choć uznawana za rasę zdrową i całkiem długowieczną, ma predyspozycje do pewnych chorób, które występują rzadko lub bardzo rzadko. Jedne są stricte dziedziczne i łatwo je wykluczyć, inne mogą być nabyte, np. przez niewłaściwą dietę lub zbytnie obciążanie stawów.
Przed zakupem szczenięcia warto zapytać hodowcę o badania rodziców przyszłych szczeniąt, aby być w stanie wykluczyć, lub ograniczyć do minimum możliwość wystąpienia którejś z nich u swojego przyszłego psa.
- Gangliozydoza typu I [GM1] – to dziedziczna choroba lizosomalna. Dotknięte psy zazwyczaj prezentują się z utratą wzroku, drżeniem głowy, problemami z chodzeniem i równowagą oraz utratą wagi przed 6 miesiącem życia. Choroba postępuje i prowadzi do śmierci przed 18 miesiącem życia.
shiba.com.pl/gm1 - Dysplazja bioder [HD] – jedna z wad mogąca być zarówno dziedziczna jak i nabyta. Skala oceny bioder w Polsce to od A (najlepsza) do E (najgorsza). W hodowli używamy psów z oceną A oraz B, jednak dopuszcza się również C w skojarzeniu z drugim osobnikiem z wynikiem A. Ocena A oraz B to normalne oraz prawie normalne stawy biodrowe. Ocena C to już „nieznaczna (lekka) dysplazja”.
Do dysplazji możemy doprowadzić również sami, np. forsując młodego psa bardzo długimi spacerami czy bieganiem, przekarmiając go i pozwalając na nadwagę, która bardzo mocno wpływa na stawy, itp.
dona.pila.pl/badania-w-kierunku-dysplazji-fci/ - Zwichnięcie rzepki kolanowej [PL] – jedna z wad mogąca być zarówno dziedziczna jak i nabyta. W Polsce stosujemy skalę od 0 (najlepszy wynik) do 4 (najgorszy), a w hodowli używamy psów wyłącznie z wynikiem 0/0, ewentualnie 1/0, 0/1.
Zwichnięcie może być dziedziczne, kiedy są predyspozycje do wad anatomicznych, pourazowe lub kiedy mamy do czynienia z nieprawidłową biomechaniką stawu.
centrumproanimal.pl/zwichniecie-rzepki-u-psow - Zaćma (cataracta) – to ogólna nazwa zaburzeń w obrębie soczewki i jej torebki prowadzących do jej zmętnienia. Kolejne zaburzenie mogące być zarówno dziedziczne – kiedy szczenię otrzymuje kopie genów od rodziców, osobnicze – kiedy na soczewce pozostały 'włoski’ po życiu płodowym, oraz nabyte – najczęściej w wyniku fizycznego urazu.
Shiba ma predyspozycje do zaćmy, dlatego wspaniale jeśli choć jeden z rodziców ma certyfikat poświadczający, że oczy są „czyste” i wolne od wad wrodzonych. - Niedoczynność tarczycy – choroba raczej dziedziczna, ale może być też nabyta. Problemy tarczycy dotykają większość ras wyspiarskich, które hodowane były pierwotnie na terenach otoczonych morzem, gdzie poziom jodu jest znacznie wyższy niż w głębi lądu.
Shiby hodowlane powinny być badane regularnie co roku od ukończenia 3 roku życia, a przynajmniej przed planowanym kryciem.
Należy pamiętać, że pies jako żywa istota może mieć wszelakie problemy zdrowotne, zupełnie niezależne od genów. Może mieć biegunkę, może nabyć alergię pokarmową, środowiskową czy kontaktową, może nabawić się dysplazji, mogą pojawić się problemy skórne, czy napady drgawkowe oraz wiele innych.
To na barkach właścicieli leży odpowiedzialność za to jak postępują z psem, czym karmią i jak wygląda ogólnie pojęta opieka nad nim.