Charakter, Puppies, Socjalizacja

Socjalizacja, a rzeczywistość po odebraniu szczeniaka z hodowli

(subiektywnie, jak to wygląda z naszej perspektywy)

Co oznacza, że szczenię zostało bardzo dobrze zsocjalizowane w hodowli? Na pewno nie oznacza to, że zabierasz do domu spokojnego, ułożonego i nauczonego wszystkich możliwych komend psa.

Socjalizacja szczeniaka to proces, w którym poznaje on świat – ludzi, inne zwierzęta, dźwięki, zapachy i różne sytuacje. Dzięki temu uczy się, jak reagować spokojnie i pewnie, zamiast bać się lub zachowywać agresywnie. Kluczowe są pierwsze miesiące życia, bo wtedy pies najlepiej przyswaja nowe doświadczenia. Dobra socjalizacja to podstawa zrównoważonego charakteru w dorosłości.

O procesie socjalizacji w naszej hodowli, tydzień po tygodniu, pisałam tutaj; Socjalizacja, jednak kilka kwestii moim zdaniem wymaga rozwinięcia.

Zauważamy, że na przestrzeni lat zmienia się pojęcie dobrze odchowanego psa i jak powinien się on zachowywać po odbiorze z hodowli. Sporo nowych właścicieli doznaje szoku, kiedy maluch dokazuje, gryzie wszystko co tylko może, posikuje, jest nadpobudliwy, a przecież mówiono, że szczeniak został doskonale zsocjalizowany, więc o co chodzi? 

To co robimy w hodowli, nazywamy przygotowaniem do dalszej pracy z nowym właścicielem, szczenięta zapoznają się z nowymi rzeczami, sytuacjami, itp. Zapoznają się ze smyczą, zapoznają się z klatką kennelową, zapoznają się z wanną (kąpanie przed opuszczeniem hodowli), i tak dalej. Nowy właściciel musi kontynuować naszą pracę, wprowadzać nowości, uczyć komend, szkolić, czyli to nie tak, że odbierając 8-tygodniowego szczeniaczka jest on mentalnie w wieku 3 lat jak rozwinięty pies po okresie dojrzewania. 

nauka chodzenia na smyczy

Szczeniak to mała, futrzasta kulka chaosu na czterech łapach! Oto kilka typowych zachowań, które na pewno zauważysz:

1. Gryzienie wszystkiego – Twoje ręce, meble, buty, kable… Jeśli to istnieje, szczeniak uzna, że warto to ugryźć. Nie dlatego, że jest złośliwy – po prostu poznaje świat zębami!

2. Zoomies (szał pięciu minut) – Nagle, bez ostrzeżenia, odpala turbodoładowanie i biega po domu jak torpeda, odbijając się od mebli. Powód? Nikt nie wie.

3. Spanie w dziwnych pozycjach – Na plecach, z łapami w powietrzu, na Twojej twarzy… Szczeniaki zasypiają tam, gdzie akurat padną, bez względu na cokolwiek.

4. Zjadanie rzeczy, których nie powinny – Kwiaty z doniczki, papier toaletowy, Twój ulubiony długopis… Jeśli spadło na podłogę, to znaczy, że jest jadalne.

5. Pisk na widok jedzenia – Niezależnie od tego, czy to ich karma, Twój obiad, czy kawałek marchewki – szczeniak zachowuje się, jakby nie jadł od tygodnia.

6. Atak szalonego ogona – Zdarza się, że szczeniak zauważy swój własny ogon i uzna go za wroga. Efekt? Kręcenie się w kółko w desperackiej próbie złapania go.

7. Radosne witanie – Nieważne, czy wyszedłeś na pięć godzin czy pięć minut, szczeniak cieszy się, jakbyś wrócił z wojny.

8. „To nie ja” – Zastajesz pogryzioną poduszkę, a szczeniak siedzi obok, patrzy na Ciebie wielkimi oczami i udaje niewinność.

9. Magiczne znikanie energii – Najpierw szaleje jak opętany, a sekundę później zasypia w połowie drogi na kanapę.

10. Człowiek = najlepszy przyjaciel – Szczeniak chce być zawsze przy Tobie. Do toalety? Razem. Gotowanie? Razem. Praca przy biurku? Idealny moment na drzemkę na Twojej klawiaturze.

Charakter, Shiba

Nauka czystości szczeniaka

Szczenięta w naszym domu są uczone czystości najszybciej jak to możliwe. Przeważnie w wieku 5 tygodni załatwiają się już wyłącznie na wybiegu. Z podkładów higienicznych korzystamy tylko przez krótką chwilę, zanim szczenięta zaczynają wychodzić na zewnątrz. Później, podkłady stają się dla nich już wyłącznie zabawką do rozszarpywania.😂 

Shiba i Jindo to bardzo czyste psy, w ich naturze nie leży korzystanie z podkładów dłużej niż to konieczne. 

Bardzo ważne, aby w nowym domu kontynuowano regularne wyjścia na 'sikupę’, w innym przypadku nawet najlepiej przygotowany szczeniak będzie zmuszony załatwić potrzebę w domu.

Shiba Inu i Jindo to rasy wyjątkowo czyste i naturalnie dbające o higienę, ale mimo to warto poświęcić czas na naukę czystości, szczególnie u szczeniąt.

Uczenie czystości Shiba Inu i Jindo – na co zwrócić uwagę?

1. Naturalna czystość tych ras
• Obie rasy instynktownie unikają załatwiania się w pobliżu legowiska i miejsc, gdzie śpią lub jedzą.
• Shiby i Jindo szybko łapią, że dom to miejsce, w którym nie powinny się załatwiać – ale to nie oznacza, że szczeniak od razu wie, gdzie ma to robić!

2. Regularność to klucz
• Wyprowadzaj szczeniaka po spaniu, po jedzeniu i po zabawie – to najczęstsze momenty, gdy pies potrzebuje się załatwić.
• Ustal konkretne godziny spacerów – Jindo i Shiby dobrze reagują na rutynę.
• Jeśli uczysz szczeniaka korzystania z maty, ustaw ją w stałym miejscu i stopniowo przesuwaj w kierunku drzwi.

3. Szybka reakcja i nagradzanie
• Jeśli zauważysz, że pies zaczyna kręcić się i węszyć, od razu wyprowadź go na zewnątrz.
• Kiedy załatwi się tam, gdzie powinien – pochwal i nagródź. Możesz użyć smakołyka albo po prostu entuzjastycznego głosu.
• Jeśli złapiesz psa na gorącym uczynku w domu, nie krzycz ani nie karz – wystarczy stanowcze „nie” i przeniesienie go na właściwe miejsce.

4. Cierpliwość i konsekwencja
• Jindo są niezwykle inteligentne, ale mogą być uparte – mogą próbować wstrzymywać potrzeby, jeśli nie znajdą odpowiedniego miejsca.
• Shiby mogą mieć „wypadki” z czystej przekory, jeśli poczują się ignorowane lub zestresowane.
• Jeśli pies ma problem z nauką, sprawdź, czy nie ma zbyt długich przerw między spacerami – nie każda Shiba czy Jindo wytrzyma od rana do wieczora bez wyjścia!

5. Kwestie indywidualne – Jindo vs. Shiba
• Jindo są wyjątkowo czyste i szybko uczą się zasad – mogą same sygnalizować, że chcą wyjść.
• Shiba Inu mają tendencję do „robienia po swojemu” – mogą ignorować zasady, jeśli uznają, że warunki im nie odpowiadają (np. brzydka pogoda).

Podsumowanie
Nauka czystości u Shiba Inu i Jindo idzie zwykle szybciej niż u innych ras, ale wymaga cierpliwości i konsekwencji. Najważniejsze to wyłapywać momenty, kiedy pies potrzebuje się załatwić, regularnie wychodzić i nagradzać dobre zachowania.

Charakter, Shiba

Czy Shiba to pies dla mnie?

Roast Shiby napisany przez ChatGPT, pod którym podpisujemy rękami i nogami!😁

Shiba Inu to taki pies, który wygląda jak pluszak, ale ma charakter kota, demona i buntownika w jednym. Myślisz, że to lojalny towarzysz? Nie. To dumny, japoński arystokrata, który toleruje cię tylko dlatego, że jesteś jego osobistym sługą.

Próbujesz go zawołać? Zapomnij. Shiba przybiegnie do ciebie tylko wtedy, gdy coś mu się opłaca. Wołasz? Odwraca się plecami i udaje, że nigdy cię nie znał. A gdy go wreszcie złapiesz? Odpala dramat życia – krzyk, jakbyś go mordował.

Spacer? Jasne, ale to nie ty wyprowadzasz Shibę, tylko ona ciebie. A jak zobaczy coś ciekawego? Powodzenia, bo albo odpala turbo i lecisz za nim jak na paralotni, albo zamienia się w posąg, którego nie da się ruszyć.

A inteligencja? Shiby są tak mądre, że udają, że nic nie rozumieją, kiedy im się nie chce współpracować. Tresura? Możesz próbować, ale i tak zrobią, co chcą. Przekupisz smaczkiem? Może. Ale potem i tak wystawią cię do wiatru.

Podsumowując – Shiba Inu to piękny, pluszowy sabotażysta, który wygląda jak najlepszy pies świata, ale wewnętrznie to samuraj o mentalności kota. Przyjaciel? Może. Ale tylko na jego warunkach.

Shiba Inu – pies, który myśli, że jest kotem (i samurajem jednocześnie).

Shiba Inu to pies-legenda. Wygląda jak pluszak, ale ma charakter lwa. Uroczy, ale złośliwy. Niezależny jak kot, ale gdy coś pójdzie nie po jego myśli – usłyszysz operowy Shiba Scream. Czy to pies dla Ciebie?

Plusy posiadania Shiby:

✅ Wygląd 10/10 – Każdy przechodzień powie „Ale słodki!”, a Ty będziesz dumnie odpowiadać: „Tak, ale…”.
✅ Samodzielna pielęgnacja – Shiba myje się jak kot i nie śmierdzi „psim zapachem”. A do tego jego futro działa jak teflon – błoto spływa samo.
✅ Mały, ale hardy – Idealny do mieszkania, ale ma energię jak naładowana sprężyna.
✅ Zdrowy i długowieczny – To nie rasa „warsztatowa”, w której co tydzień odwiedzasz weterynarza.
✅ Nie jest nachalny – Nie oczekuj od niego ciągłych czułości, ale jeśli cię pokocha, to na swój szlachetny, samurajski sposób.

Minusy (czyli rzeczy, o których nikt ci nie mówi, dopóki nie jest za późno):

❌ Uparty jak osioł, ale sprytny jak lis – Jeśli Shiba czegoś nie chce, to… nie chce. I koniec.
❌ Buntownik bez powodu – Nie czeka na twoje komendy. Zastanowi się, czy mu się to opłaca.
❌ Łowca z instynktem „uciekiniera” – Otworzysz furtkę? To już nie masz Shiby. Chyba że masz refleks Usaina Bolta.
❌ Socjalizacja to MUST HAVE – Jeśli nie nauczysz go manier, będziesz mieć małego terrorystę w domu.
❌ Emocjonalny dramatyzm – Przy obcinaniu pazurów usłyszysz dźwięki, które mogą przywołać pogotowie.

Dla kogo jest Shiba?

✅ Dla ludzi z poczuciem humoru.
✅ Dla osób cierpliwych.
✅ Dla tych, którzy lubią wyzwania.
✅ Dla kogoś, kto doceni charakter, a nie tylko uroczy wygląd.

Nie dla:

❌ Kogoś, kto chce psa na „przytulanka”.
❌ Osób, które liczą na bezwzględne posłuszeństwo.
❌ Kogoś, kto nie ma czasu na szkolenie i spacery.

Shiba to cudowny pies – jeśli jesteś gotowy na jego charakter. Ale jeśli chcesz psa, który zawsze słucha i patrzy na Ciebie z uwielbieniem… cóż, może lepiej rozważyć Labradora.