🐾News

Genetyka, Puppies, Shiba

Wybarwianie, ciemna maska, sashige

Kinga

Dlaczego niektóre szczenięta rodzą się jaśniutkie, a inne ciemne z maskami na pyszczkach? To pytanie pojawia się coraz częściej i zauważalnie przyszli nabywcy wybierają od razu te jaśniejsze maluchy z obawy, że psiak będzie ciemny i bez charakterystycznych znaczeń.

Jeszcze kilkanaście lat temu nikt nie zadawał takich pytań, normą były ciemne szczenięta, które wybarwiały się z czasem. W ostatnich latach modniejsze stały się jednak bardzo jasne Shiby z bardzo rozległym, bielutkim urajiro. Najczęściej, aby osiągnąć tak jasne kolory, przynajmniej jeden z rodziców musi nieść gen odpowiadający za białe umaszczenie. 

jasne szczenięta, ich mama niesie gen odpowiadający za białe umaszczenie

Wybarwianie, ciemna maska

Yuukito - 19 dni
Yuukito - 1 rok | czerwony
Shinya - 24 dni
Shinya - 3 lata | czerwony sezam

Wybarwianie koloru może trwać do kilku miesięcy. Najczęściej te ciemniejsze szczeniaczki osiągają intensywniejszy odcień futerka, który jest bardzo pożądany pod kątem hodowlanym. 

Ciemna maska na pyszczku, czyli omotejiro, przysłania białe znaczenia, urajiro, i również schodzi z czasem. 

5 dni
32 dni
52 dni

Sashige

Niekiedy czerwone Shiby, które genotypowo niosą umaszczenie czarne podpalane, mają ciemniejszy grzbiet. Nazywamy to sashige, czyli z języka japońskiego 'brudny czerwony’. 

Takie psy mają najczęściej intensywniejszy odcień rudości, co jak wspomniałam wyżej jest bardzo pożądane w hodowli. Czerwona Shiba powinna mieć intensywny ceglany kolor, niczym Mino Shiba.

Mino Shiba
umaszczenie czerwone, sashige
Puppies

Puppy Blues

Kinga

  1. Puppy Blues.

  2. Wpływ zwrotu do hodowli na psychikę psa.

Puppy Blues

Przygotowujesz się do obioru szczeniaczka z hodowli, masz kupione dla niego już wszystko, zabezpieczyłeś i przeorganizowałeś mieszkanie. Od długiego czasu czytasz o rasie, o wprowadzeniu szczeniaka do domu, o szkoleniu, znalazłeś już nawet psie przedszkole i czujesz to podekscytowanie. 

Przychodzi ten dzień, masz już w rękach swojego wymarzonego szczeniaczka, wracacie do domu i po niedługim czasie czujesz, że coś jest nie tak. Psiak popiskuje, nie daje spać w nocy, domaga się uwagi, gryzie po rękach, obgryza meble, biega bez opamiętania, a może sika nie tam gdzie powinien. A Ty czujesz coraz wiekszą irytację…

Puppy Blues to stan przygnębienia, stresu lub frustracji, który może pojawić się u nowych właścicieli szczeniaka. Często jest wynikiem niedostatecznego przygotowania na wymagającą opiekę nad młodym psem, jego energię, potrzebę poświęcenia czasu na treningi oraz ogólne zmiany w codziennym życiu.

Ten stan objawia się zmęczenem, poczuciem przytłoczenia, a bardzo często nawet wątpliwościami, czy decyzja o wzięciu pod swój dach pupila była słuszna.

Czy ten stan mija? Na szczęście jest to zazwyczaj przejściowe i można sobie z tym poradzić 🙂
Szczenięta są różne, adaptują się szybciej lub nieco wolniej, ale to niemal zawsze taki sam proces. 

Potrzeba dużo cierpliwości, wytrwałości, pogłębiania wiedzy na temat pracy ze szczeniakiem, ale również wsparcia innych opiekunów psów czy nawet hodowcy.

Czy ten syndrom to powszechne zjawisko? Tak, Puppy Blues dotyka wielu nowych właścicieli szczeniaków, choć nie jest to temat poruszany na szeroką skalę. Wiele osób spodziewa się radości i miłości związanej z posiadaniem psa, ale nie zdaje sobie jednocześnie sprawy z wyzwań, takich jak brak snu, ciągła potrzeba nadzoru, niszczenie rzeczy czy nauka czystości.

Jak sobie z tym radzić?

  1. Przypomnij sobie, dlaczego zdecydowałeś się na psa.
    Pamiętaj, że Twój maluch w końcu dorośnie, w pełni zaadaptuje się w nowym środowisku i stanie się wiernym towarzyszem

  2. Zaakceptuj, że początki są trudne.
    Szczeniaki wymagają dużo uwagi, ale to etap przejściowy. Gryzienie, problemy z zachowaniem czystości, to coś co minie przy odpowiednim szkoleniu.

  3. Zorganizuj rutynę.
    Regularne karmienie, spacery i treningi są doskonałym narzędziem wprowadzającym porządek w życie psa.

4. Pracuj nad szkoleniem i socjalizacją.
Konsekwentne nauczanie podstawowych komend i socjalizacja pomoże Ci lepiej kontrolować zachowanie szczeniaka.

5. Znajdź wsparcie.
Rozmowa z innymi właścicielami psów, dołączenie do grup na Facebooku lub innego forum pomoże Ci przebrnąć przez ten cięższy czas.

6. Zadbaj o siebie.
W tym całym zgiełku nie zapominaj o własnym odpoczynku i chwili relaksu. 

7. Daj sobie czas.
Puppy Blues mija, zazwyczaj po kilku tygodniach, gdy pies staje się bardziej przewidywalny i lepiej wychowany.

8. Daj sobie pomóc.
Jeśli czujesz, że stres naprawdę mocno Cię przytłacza i w znacznym stopniu wpływa na Twoje codzienne funkcjonowanie, nie wstydź się skonsultować z behawiorystą lub trenerem psów, który pomoże Ci znaleźć najlepsze sposoby na radzenie sobie z trudnościami.

Wpływ zwrotu do hodowli na psychikę psa.

Zwrócenie szczeniaka do hodowli może mieć istotny wpływ na jego psychikę, w zależności od wieku w jakim to nastąpi, oraz sposobu w jaki zostanie przeprowadzone.

Głównymi skutkami powrotu psa są:

  • Stres i dezorientacja
  • Zaburzenie procesu socjalizacji
  • Możliwe problemy behawioralne

Shiby i Jindo to psy o silnym instynkcie terytorialnym, niezależnym charakterze i dość powolnym procesie budowania więzi z opiekunem. W ich przypadku zwrócenie do hodowcy może być szczególnie stresujące, ponieważ te psy przywiązują się do znanego środowiska i ludzi, ale jednocześnie nie są tak elastyczne w nawiązywaniu nowych relacji jak bardziej towarzyskie rasy.

Wpływ zwrotu na psychikę Shiby i Jindo:

  • Nieufność i wycofanie – obie rasy mają skłonność do dystansowania się od obcych. Jeśli szczeniak zaczął już budować więź z właścicielem, zerwanie tej relacji może sprawić, że stanie się bardziej zamknięty i ostrożny o przyszłych kontaktach.
  • Wzrost lęku separacyjnego – chociaż Shiby i Jindo nie są tak emocjonalnie zależne od ludzi, jak np. retrievery, nagłe przeniesienie może wzmocnić ich czujność i niepokój przy kolejnych zmianach środowiska.
  • Problemy z ponowną socjalizacją – zwłaszcza u Jindo, które słyną z silnej lojalności. Jeśli pies zdążył uznać daną osobę za swoją „rodzinę”, może mieć trudności z ponownym zaakceptowaniem innego opiekuna.
  • Możliwe wzmożenie zachowań obronnych – Jindo i Shiby to rasy pierwotne, które często polegają na własnym osądzie. Jeśli pies poczuje się zagrożony lub niepewny w nowej sytuacji, może reagować unikaniem kontaktu, a w skrajnych przypadkach nawet warczeniem czy bronieniem się.

Jindo mają dodatkową trudność – są znane z przywiązania do jednej osoby na całe życie, więc im dłużej pies przebywa u pierwszego właściciela, tym trudniej będzie mu się ponownie zaadaptować.

W historii naszej hodowli mamy kilka psiaków ze zwrotów, z różnych powodów, jednak najczęściej było to niewystarczające przygotowanie się na przyjęcie psa i trudności z tym związane oraz opisany wyżej Puppy Blues. Każdy z tych psów znalazł nowy dom, jednak większości z nich było ciężko zaufać nowej rodzinie.
Życzymy sobie i każdemu Hodowcy jak najmniej zwrotów szczeniąt pod swój dach, a psiakom jedynie odpowiedzialnych i świadomych Właścicieli, którzy otworzą dla nich nie tylko domy, ale i serca.

Health, Shiba

Choroby rasy: Shiba

Kinga

Shiba, choć uznawana za rasę zdrową i całkiem długowieczną, ma predyspozycje do pewnych chorób, które występują rzadko lub bardzo rzadko. Jedne są stricte dziedziczne i łatwo je wykluczyć, inne mogą być nabyte, np. przez niewłaściwą dietę lub zbytnie obciążanie stawów.

Przed zakupem szczenięcia warto zapytać hodowcę o badania rodziców przyszłych szczeniąt, aby być w stanie wykluczyć, lub ograniczyć do minimum możliwość wystąpienia którejś z nich u swojego przyszłego psa. 

  • Gangliozydoza typu I [GM1] – to dziedziczna choroba lizosomalna. Dotknięte psy zazwyczaj prezentują się z utratą wzroku, drżeniem głowy, problemami z chodzeniem i równowagą oraz utratą wagi przed 6 miesiącem życia. Choroba postępuje i prowadzi do śmierci przed 18 miesiącem życia.
    shiba.com.pl/gm1
  • Dysplazja bioder [HD] – jedna z wad mogąca być zarówno dziedziczna jak i nabyta. Skala oceny bioder w Polsce to od A (najlepsza) do E (najgorsza). W hodowli używamy psów z oceną A oraz B, jednak dopuszcza się również C w skojarzeniu z drugim osobnikiem z wynikiem A. Ocena A oraz B to normalne oraz prawie normalne stawy biodrowe. Ocena C to już „nieznaczna (lekka) dysplazja”.
    Do dysplazji możemy doprowadzić również sami, np. forsując młodego psa bardzo długimi spacerami czy bieganiem, przekarmiając go i pozwalając na nadwagę, która bardzo mocno wpływa na stawy, itp.
    dona.pila.pl/badania-w-kierunku-dysplazji-fci/
  • Zwichnięcie rzepki kolanowej [PL] – jedna z wad mogąca być zarówno dziedziczna jak i nabyta. W Polsce stosujemy skalę od 0 (najlepszy wynik) do 4 (najgorszy), a w hodowli używamy psów wyłącznie z wynikiem 0/0, ewentualnie 1/0, 0/1. 
    Zwichnięcie może być dziedziczne, kiedy są predyspozycje do wad anatomicznych, pourazowe lub kiedy mamy do czynienia z nieprawidłową biomechaniką stawu. 
    centrumproanimal.pl/zwichniecie-rzepki-u-psow
  • Zaćma (cataracta) – to ogólna nazwa zaburzeń w obrębie soczewki i jej torebki prowadzących do jej zmętnienia. Kolejne zaburzenie mogące być zarówno dziedziczne – kiedy szczenię otrzymuje kopie genów od rodziców, osobnicze – kiedy na soczewce pozostały 'włoski’ po życiu płodowym, oraz nabyte – najczęściej w wyniku fizycznego urazu.
    Shiba ma predyspozycje do zaćmy, dlatego wspaniale jeśli choć jeden z rodziców ma certyfikat poświadczający, że oczy są „czyste” i wolne od wad wrodzonych. 
  • Niedoczynność tarczycy – choroba raczej dziedziczna, ale może być też nabyta. Problemy tarczycy dotykają większość ras wyspiarskich, które hodowane były pierwotnie na terenach otoczonych morzem, gdzie poziom jodu jest znacznie wyższy niż w głębi lądu. 
    Shiby hodowlane powinny być badane regularnie co roku od ukończenia 3 roku życia, a przynajmniej przed planowanym kryciem. 

Należy pamiętać, że pies jako żywa istota może mieć wszelakie problemy zdrowotne, zupełnie niezależne od genów. Może mieć biegunkę, może nabyć alergię pokarmową, środowiskową czy kontaktową, może nabawić się dysplazji, mogą pojawić się problemy skórne, czy napady drgawkowe oraz wiele innych. 
To na barkach właścicieli leży odpowiedzialność za to jak postępują z psem, czym karmią i jak wygląda ogólnie pojęta opieka nad nim. 

Health, Jindo

Choroby rasy: Jindo

Kinga

Jindo jest rasą, która nadal zachowuje swój pierwotny kształt, dzięki bardzo niedużej ingerencji człowieka w swój rozwój. Są to psy silne i zdrowe, żyjące nawet 15 lat. Jednak jak w każdej rasie, u nich również występują pewne predyspozycje chorobowe, występujące rzadko lub bardzo rzadko.

Przed zakupem szczenięcia warto zapytać hodowcę o badania rodziców przyszłych szczeniąt, aby być w stanie wykluczyć, lub ograniczyć do minimum możliwość wystąpienia którejś z nich u swojego przyszłego psa. 

  • Toczeń rumieniowaty krążkowy (DLE) – „(…) jest chorobą autoimmunologiczną, w której pies staje się uczulony na własne tkanki. Choroba ta powoduje strupy, depigmentację, zaczerwienienie i owrzodzenie nosa. Zmiany mogą również pojawiać się wokół oczu, uszu, kończyn i innych obszarów. DLE może wystąpić w każdym wieku i częściej występuje u takich ras jak collie, owczarki niemieckie, sheltie i husky syberyjskie.
  • Niedoczynność tarczycy – choroba raczej dziedziczna, ale może być też nabyta. Problemy tarczycy dotykają większość ras wyspiarskich, które hodowane były pierwotnie na terenach otoczonych morzem, gdzie poziom jodu jest znacznie wyższy niż w głębi lądu. 
    Shiby hodowlane powinny być badane regularnie co roku od ukończenia 3 roku życia, a przynajmniej przed planowanym kryciem. 

Nieco więcej na temat zdrowia Jindo przeczytasz na naszej stronie o rasie; koreajindodog.pl/zdrowie/

Należy pamiętać, że pies jako żywa istota może mieć wszelakie problemy zdrowotne, zupełnie niezależne od genów. Może mieć biegunkę, może nabyć alergię pokarmową, środowiskową czy kontaktową, może nabawić się dysplazji, mogą pojawić się problemy skórne, czy napady drgawkowe oraz wiele innych. 
To na barkach właścicieli leży odpowiedzialność za to jak postępują z psem, czym karmią i jak wygląda ogólnie pojęta opieka nad nim.