Wiele osób zadaje nam pytanie, czy Shiba lub Jindo nadają się do domu z dziećmi. To nie jest pytanie, na które odpowiedź będzie szybka i krótka. Trzeba rozwinąć temat w kilku aspektach.
Zawsze mówię, że wszystko zależy od samego dziecka, czy jest nauczone szacunku do zwierzęcia. Jeśli dziecko jest nadpobudliwe, niegrzeczne, pozwala się mu na wszystko, to niestety nawet najlepiej zsocjalizowany szczeniak nie spełni oczekiwań. Korzyści dla dziecka płynących z wychowywania się z psem jest mnóstwo, jednak pies to nie maskotka – tak, to zdanie jest powtarzane w kółko, ale nie da się tego napisać prościej.
1. Charakterystyka ras, a życie z dziećmi
- Shiba – niezależne, czasem zadziorne, nielubiące nachalnych pieszczot. Nie są to typowe psy rodzinne, które będą znosić wszystko, co dziecko im zrobi. Mogą ostrzegawczo warknąć, jeśli poczują się niekomfortowo.
- Jindo – lojalne, ale zdystansowane wobec obcych i mają silny instynkt terytorialny. Mogą być bardziej opiekuńcze wobec „swoich” dzieci, ale nadal nie są pluszakami do zabawy.
2. Potencjalne problemy
- Obie rasy nie lubią nachalności i mogą reagować na zbyt intensywną interakcję.
- Silny instynkt łowiecki – jeśli dziecko biega, może zostać potraktowane jak „zdobycz”.
- Mogą być zazdrosne o uwagę i wymagać konsekwentnego wychowania.
3. Jak przygotować dziecko i psa?
- Uczyć dziecko, jak odczytywać sygnały psa i kiedy dać mu spokój.
- Nie pozwalać na zabawy „na siłę” – np. ciągnięcie za uszy czy ogon.
- Zapewnić psu azyl – miejsce, gdzie może odpocząć bez niepokojenia.
4. Kiedy to może działać?
- Jeśli dziecko jest nauczone szacunku do psa.
- Jeśli pies jest dobrze zsocjalizowany i zna swoje granice.
- Jeśli rodzice są świadomi charakteru rasy i nie oczekują, że Shiba czy Jindo będą typowymi psami do zabaw z dziećmi.
Podsumowując – te rasy mogą żyć z dziećmi, ale nie są naturalnie do tego stworzone i wymagają więcej pracy oraz rozwagi niż np. Labrador czy Golden Retriever.
Dziecko wychowujące się z psem może czerpać z tego wiele korzyści, zarówno emocjonalnych, jak i rozwojowych. Oto najważniejsze plusy:
1. Rozwój emocjonalny i społeczny 
Empatia i odpowiedzialność – Dziecko uczy się rozumieć emocje psa, dbać o jego potrzeby i respektować jego granice. To pomaga w budowaniu empatii także wobec ludzi. Więź i poczucie bezpieczeństwa – Pies może stać się najlepszym przyjacielem dziecka, dając mu poczucie komfortu i akceptacji. Lepsza komunikacja i cierpliwość – Nauka interakcji z psem (np. spokojne wydawanie komend) rozwija umiejętności komunikacyjne dziecka.
2. Zdrowie fizyczne i psychiczne Więcej ruchu – Codzienne spacery i zabawy z psem zachęcają do aktywności na świeżym powietrzu. Mniejsze ryzyko alergii – Kontakt z psem od najmłodszych lat może pomóc w budowaniu odporności na alergeny. Redukcja stresu – Przytulanie psa obniża poziom kortyzolu (hormonu stresu) i działa uspokajająco.
3. Nauka samodyscypliny i obowiązkowości Rutyna i odpowiedzialność – Nawet drobne obowiązki, jak karmienie czy nalewanie wody, uczą systematyczności. Lepsza organizacja czasu – Mając psa, dziecko uczy się planować swój dzień, uwzględniając spacery i zabawę.
4. Wsparcie w rozwoju społecznym Łatwiejsze nawiązywanie kontaktów – Pies może być świetnym „tematem do rozmowy” i pomagać w budowaniu relacji z rówieśnikami. Większa pewność siebie – Dzieci, które wychowują się z psem, często są bardziej otwarte i pewne siebie w interakcjach z innymi ludźmi.
Oczywiście, aby te korzyści się pojawiły, ważne jest, by dziecko i pies mieli ze sobą dobre, pozytywne doświadczenia. W przypadku Shiby i Jindo kluczowe jest, aby dziecko nauczyło się szacunku do ich granic, bo te rasy nie tolerują zbyt nachalnego traktowania.
Poruszmy jeszcze jeden temat, który wraca jak bumerang przed Świętami Bożego Narodzenia, Dniem Dziecka i wieloma innymi świętami.
Czy pies na prezent dla dziecka to dobry pomysł?
Kupowanie dziecku psa jako prezent to często zły pomysł, zwłaszcza jeśli decyzja jest podjęta spontanicznie. Może się wydawać, że spełniamy marzenie dziecka, ale pies to nie zabawka – to żywa istota, która wymaga opieki przez kilkanaście lat.
Dlaczego pies jako prezent to ryzykowny pomysł?
Dziecko szybko straci zainteresowanie – Początkowa ekscytacja może minąć, a obowiązki (karmienie, spacery, sprzątanie) spadną na rodziców. Brak przygotowania – Decyzja podjęta pod wpływem impulsu często oznacza brak wiedzy o potrzebach rasy, co może prowadzić do problemów wychowawczych.
Niedopasowanie do stylu życia rodziny – Nie każda rasa pasuje do każdego domu. Shiba czy Jindo nie są łatwymi psami dla dzieci i mogą okazać się nietrafionym wyborem. Większa szansa na oddanie psa – Gdy pies stanie się „kłopotem”, istnieje ryzyko, że zostanie zwrócony do hodowcy.
Kiedy pies dla dziecka to dobry pomysł?
Rodzice chcą psa i są gotowi przejąć odpowiedzialność – Dziecko może pomagać, ale to dorośli muszą być świadomi, że to ich obowiązek. Rodzina jest przygotowana – Wszyscy domownicy rozumieją, co oznacza posiadanie psa i jakie są jego potrzeby.
Dobrze dobrana rasa – Jeśli dziecko jest małe, warto wybrać rasę bardziej przyjazną i cierpliwą niż Shiba czy Jindo.
Jak mądrze podejść do tematu?
Zamiast wręczać psa jako niespodziankę, można: 
Najpierw porozmawiać z dzieckiem o obowiązkach i sprawdzić, czy to chwilowa zachcianka. Wprowadzić testowe obowiązki – np. opieka nad psem znajomych lub wstawanie wcześniej niż dotychczas, aby wyprowadzić smycz – tak, wyjść ze smyczą na niby spacer. Zamiast psa pod choinkę dać książki o opiece nad nim, a adopcję/kupno rozważyć po solidnym przygotowaniu.
Podsumowując – pies nigdy nie powinien być impulsywnym prezentem, ale przemyślaną decyzją całej rodziny.
KAGARI – red
